រដ្ឋាភិបាលនឹងបន្តអនុវត្តគោលនយោបាយគាំពារសង្គម ដើម្បីជួយអ្នកងាយរងគ្រោះដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ ក្រោយពីរកឃើញថា ពលរដ្ឋជិត៨លាននាក់កំពុងប្រឈមនឹងហានិភ័យការងារ។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការ លោក ឆាយ ថន បានថ្លែងតាមប្រព័ន្ធវីដេអូនៅពេលប្រារព្ធ «ទិវាប្រជាជនពិភពលោកលើកទី៣២» កាលពីថ្ងៃម្សិលមិញ ថាវិបត្តិកូវីដ-១៩ បានបង្កគ្រោះមហន្តរាយធ្ងន់ធ្ងរដល់សេដ្ឋកិច្ចសកល រួមទាំងកម្ពុជា។ លោកបន្តថា នៅកម្ពុជា បើទោះបីជារដ្ឋាភិបាលខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីទប់ស្កាត់រលកចម្លងដែលនាំចូលនិងនៅក្នុងសហគមន៍ជាបន្តបន្ទាប់មកនេះក្តី ប៉ុន្តែការឆ្លងវីរុសនេះបានបង្កជាសម្ពាធធ្ងន់ធ្ងរដល់វិស័យសុខាភិបាល សេដ្ឋកិច្ចសង្គម និងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋនិងអាយុជីវិត។
លោកបន្តទៀតថា គិតត្រឹមថ្ងៃទី២០ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២១ ប្រជាជនកម្ពុជាប្រមាណជិត៧ម៉ឺនាក់បានឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ ក្នុងនោះ ជាង៦ម៉ឺននាក់បានព្យាបាលជាសះស្បើយ និងជាង១ពាន់នាក់បានស្លាប់។
រដ្ឋមន្ត្រីរូបនេះបានគូសបញ្ជាក់ថា ចំពោះវិស័យសេដ្ឋកិច្ចដែលកម្ពុជារងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរជាងគេ គឺទេសចរណ៍តំបន់ប្រាសាទ ការនាំចេញ និងសំណង់ ខណៈវិស័យទាំងនេះបានរួមចំណែកជាង៧០ភាគរយពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងផ្តល់ការងារប្រមាណជាង៣៩ភាគរយនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩។
លោកថា៖ «អាជីវកម្មពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យទេសចរណ៍ជិត៣ពាន់កន្លែងត្រូវបានផ្អាកសកម្មភាព ដែលបណ្តាលឱ្យមនុស្សជាង៤៥ពាន់នាក់បាត់បង់ការងារ។ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ ការងារចំនួនប្រមាណ១,៧លានកំពុងប្រឈមនឹងហានិភ័យ។ កម្មករបម្រើការងារក្នុងវិស័យក្រៅប្រព័ន្ធ ត្រូវបានប៉ាន់ស្មានថា ប្រមាណ៦,១លាននាក់បានបាត់បង់ការងារឬប្រឈមនឹងការបាត់បង់ការងារ»។
លោក ឆាយ ថន បានបន្តថា ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងស្ថានភាពនេះ រដ្ឋាភិបាលនឹងបន្តអនុវត្តគោលនយោបាយគាំពារសង្គម ដើម្បីជួយសម្រាលការលំបាកនិងលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពក្រីក្រនិងងាយរងគ្រោះ តាមរយៈវិធានការអន្តរាគមន៍ជំនួយសង្គម។
បើតាមលោក ឆាយ ថន កិច្ចអន្តរាគមន៍ជំនួយសង្គមនេះ រដ្ឋាភិបាលនឹងបន្តឧបត្ថម្ភដល់កម្មការិនីដែលមានផ្ទៃពោះ គ្រួសារមានជីវភាពក្រីក្រនិងងាយរងគ្រោះ ជួយកម្មករនិយោជិតដែលបានព្យួរការងារក្នុងវិស័យកាត់ដេរនិងវិស័យទេសចរណ៍ ជាដើម។
អ្នកស្រី រីយា ដែលអះអាងថាបានបាត់បង់ការងារពីវិស័យកាត់ដេរជិត១ឆ្នាំមកនេះ បាននិយាយថា ប្រាក់ឧបត្ថម្ភ៤០ដុល្លារដែលរដ្ឋាភិបាលបានផ្តល់ជូនកន្លងទៅ បានត្រឹមដោះទាល់ក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនអាចទ្រទ្រង់ជីវភាពបានទេ។
ស្ត្រីវ័យ៤០ឆ្នាំរូបនេះយល់ថា បើរដ្ឋាភិបាលមិនបង្កើនទំហំជំនួយសង្គមនេះបន្ថែមទៀតទេ កម្មករជាច្រើនទៀតនឹងធ្លាក់ទៅក្នុងវិបត្តិបំណុល។
អ្នកស្រីថា៖ «មួយខែៗ [បន្ទប់វាថ្លៃ] ៤០ដុល្លារហើយ! ប៉ុន្តែក្នុងបន្ទប់មួយមិនមែននៅតែម្នាក់យើងទៀតឯណោះ នៅពីរបីនាក់ ហើយនៅតែទប់ទល់មិនចង់ឈ្នះទៀត។ បើនិយាយត្រង់ទៅ ដោះស្រាយអីចេញ! តែថ្លៃបន្ទប់ដោះស្រាយមិនរួចផង! កាលពីខ្ញុំធ្វើការបានលុយជាង២០០ទៅ៣០០ដុល្លារឯណោះ»។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស លោក មឿន តុលា យល់ថា ប្រព័ន្ធនៃកិច្ចគាំពារសង្គមនៅកម្ពុជា ហាក់មានភាពទន់ខ្សោយនៅឡើយ រួមទាំងប្រព័ន្ធធានារ៉ាប់រងនៃការបាត់បង់ការងារ បើធៀបនឹងប្រទេសជិតខាង។
លោកផ្តល់ជាយោបល់ថា ដើម្បីជួយកម្មករនិយោជិតរាប់លាននាក់ដែលកំពុងប្រឈមនឹងហានិភ័យការងារដូចបច្ចុប្បន្ន រដ្ឋាភិបាលត្រូវធ្វើកំណែទម្រង់ប្រព័ន្ធនេះឡើងវិញ រួមទាំងរក្សាប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ EBA របស់សហភាពអឺរ៉ុបឱ្យបាន។
លោកថា៖ «វាជារឿងមួយចាំបាច់ដែលរដ្ឋត្រូវពិចារណាធ្វើកំណែទម្រង់ឬក៏អភិវឌ្ឍនូវប្រព័ន្ធកិច្ចគាំពារសង្គមហ្នឹងឱ្យវាល្អ ទាំងប្រព័ន្ធជួយសង្គម ប្រព័ន្ធធានារ៉ាប់រងសង្គម ហើយនិងទីផ្សារការងារ។ ហើយទីផ្សារការងារនេះ គឺជាគោលនយោបាយបង្កើតការងារដែលបង្កើតមុខរបរឱ្យប្រជាពលរដ្ឋហ្នឹង គឺឱកាសរបស់រដ្ឋាភិបាលរបស់យើង គឺរក្សា EBA ហ្នឹងហើយ»។
អង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំកម្ពុជា កាលពីខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២០ បានចេញផ្សាយអត្ថបទមួយថា «ខណៈដែលជំងឺកូវីដ-១៩ បានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងដល់ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ស្ត្រីចំនួន៨០ភាគរយនៃកម្លាំងពលកម្មក្នុងវិស័យនេះបានរងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរជាងគេ ដោយប្រឈមនឹងការកើនឡើងនូវវិសមភាពនិងភាពក្រីក្រ»។
អង្គការអន្តរជាតិមួយនេះបន្តទៀតថា វិបត្តិនេះក៏បានធ្វើឱ្យកម្មករជាច្រើនខ្វះលទ្ធភាពក្នុងការទទួលបានកញ្ចប់សុវត្ថិភាពសង្គម ដូចជា គ្មានការងារធ្វើ ប្រឈមនឹងការធ្លាក់ទៅក្នុងភាពក្រីក្រ និងភាពអត់ឃ្លាន ហើយបញ្ហានេះបានជះឥទ្ធិពលដល់សមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកគេ និងអ្នកប្រកបរបរសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធជុំវិញរោងចក្រផងដែរ៕
