មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលនិងជនជាតិដើមភាគតិចនៅស្រុករវៀង ខេត្តព្រះវិហារ បារម្ភពីការបាត់បង់តំបន់សន្លុងស្លដែក ដែលជាតំបន់ប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ជនជាតិដើមភាពតិចកួយនៅទីនោះ ដោយសារមានក្រុមហ៊ុនមួយកំពុងដាក់គ្រឿងចក្រធ្វើសកម្មភាពឈូសឆាយដី។
ជនជាតិដើមភាគតិចកួយរស់នៅភូមិអូរពោធិ៍ ឃុំរមណីយ លោក ហុក ឡេង បានឱ្យដឹងនៅថ្ងៃពុធនេះថា កាលចុងឆ្នាំ២០២០ មកដល់ពេលនេះ ក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយបានដាក់គ្រឿងចក្រធ្វើសកម្មភាពឈូសឆាយដីនៅតំបន់សន្លុងស្លដែក ដែលជាកន្លែងអភិរក្សវប្បធម៌របស់ដូនតាជនជាតិដើមភាគតិចកួយ និងប៉ះពាល់ស្រែចម្ការរបស់ពួកគេ ដោយពុំមានការទប់ស្កាត់ពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធឡើយ។
លោក ហុក ឡេង បន្តថា រូបលោកក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិចកួយទាំងអស់គ្នាមានការព្រួយបារម្ភជាខ្លាំងពីការបាត់បង់អត្តសញ្ញាណនិងតំបន់ប្រវត្តិសាស្ត្រសន្លុងស្លដែកនេះ។
លោកបន្ថែមថា៖ «អាជ្ញាធរបានចុះទៅមើលច្រើនដងហើយ! បើនិយាយពីប៉ូលិសវិញ គាត់ឈរជើងចាំការពារឱ្យក្រុមហ៊ុនហ្នឹងឈូសឆាយ អត់ឃាត់បានម្តងណាឡើយ។ អាជ្ញាធរគាត់អនុវត្តច្បាប់ បទល្មើសជាក់ស្តែងដែលគេឈូសស្រូវឈូសស្រែអីអ៊ីចឹង។ ហើយ[ទុកឡើង]រាប់ខែ គឺអនុវត្តទៅតាមច្បាប់ទៅ អត់ពិបាកទេ ដល់ពេលគាត់អត់អនុវត្តអ៊ីចឹង មានអី! ប្រជាជនរងគ្រោះរហូត»។
ពលរដ្ឋជាជនជាតិដើមភាគតិចនេះ បន្តទៀតថា តាមឯកសារដែលលោកទទួលបានពីមេការរបស់ក្រុមហ៊ុន គឺក្រុមហ៊ុនដែលឈូសឆាយដីនោះមានឈ្មោះថា «ក្រុមហ៊ុន ហាក់ ប៊ុនថា» បានកាន់កាប់ដីតំបន់នោះតាំងពីឆ្នាំ២០១៦មក។
នាយកប្រតិបត្តិអង្គការពន្លកខ្មែរ នៅខេត្តព្រះវិហារ លោក ប៉ិក សោភ័ណ្ឌ មានប្រសាសន៍ថា មកដល់ពេលនេះ តំបន់សន្លុងស្លដែកនោះត្រូវបានក្រុមហ៊ុនឈូសឆាយអស់សឹងតែបាត់ទ្រង់ទ្រាយដើមទៅហើយ។ លោកថា សកម្មភាពឈូសឆាយរបស់ក្រុមហ៊ុននេះ ក៏បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់តំបន់ជំនឿប្រពៃណីរបស់សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចកួយ និងជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេផងដែរ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ជាមួយគ្នានេះ អាជ្ញាធរមិនគួរព្រងើយកន្តើយរឿងនេះទេ ត្រូវតែចាត់វិធានការតាមរយៈអាជ្ញាធរឬក៏មន្ត្រីនៅថ្នាក់ក្រោមឱ្យបានដិតដល់។ ថ្វីត្បិតថាក្រុមហ៊ុនបានឈូសឆាយអស់មួយចំនួនធំក៏ដោយ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាត្រូវតែរក្សាទីតាំងដីនៅតំបន់នោះឱ្យបាននៅគង់វង្សតទៅទៀត ពីព្រោះសហគមន៍គាត់នៅតែមានជំនឿជាក់លើទីតាំងស្លដែកហ្នឹង ថាជាកន្លែងស័ក្តិសិទ្ធិ»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុកប្រចាំខេត្តព្រះវិហារ លោក ឡោ ចាន់ បានជំរុញទៅអាជ្ញាធរនិងក្រសួងពាក់ព័ន្ធនានាឱ្យដកហូតយកតំបន់ស្លដែកដែលជាកន្លែងប្រវត្តិសាស្ត្រនោះ ជូនប្រជាពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិច ដើម្បីឱ្យពួកគាត់គ្រប់គ្រងនិងអាស្រ័យផលវិញ។ ហើយម៉្យាងទៀត ដើម្បីជួយលើកកម្ពស់សិទ្ធិនៃការរក្សាអត្តសញ្ញាណរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច ដែលត្រូវបានធានាដោយច្បាប់ជាតិនិងអន្តរជាតិផងដែរ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ពីព្រោះតំបន់នោះជាតំបន់បុរាណវិទ្យាតាំងពីដូនតារបស់ពួកគាត់មកម៉្លេះ អ៊ីចឹងខាងអាជ្ញាធរត្រូវតែមានវិធានការទៅនឹងជនប្រព្រឹត្តបទល្មើស ដើម្បីជាការព្រមានឱ្យមានការរាងចាល ដើម្បីកុំឱ្យមានការរំលោភទៅលើកន្លែងបុរាណវិទ្យានិងតំបន់របស់ជនជាតិដែលគាត់បានប្រើប្រាស់អាស្រ័យផល ជាពិសេសពាក់ព័ន្ធទៅនឹងអូរ ប្រឡាយ ដែលពួកគាត់តែងតែយកទឹកមកប្រើប្រាស់សម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ជារៀងរហូត»។
អភិបាលស្រុករវៀង លោក ហោ ប៊ុនហួរ សុំមិនឆ្លើយពាក់ព័ន្ធករណីនេះទេ ដោយលោកសុំឱ្យ វីអូឌី ចុះយកព័ត៌មានជាមួយអាជ្ញាធរដល់កន្លែងកើតហេតុផ្ទាល់តែម្តង។
ចំណែកអភិបាលរងស្រុករវៀង លោក ទេស សំអាត មានប្រសាសន៍ថា ក្រោយទទួលបានពាក្យបណ្តឹងពីប្រជាពលរដ្ឋពាក់ព័ន្ធជម្លោះដីធ្លីនេះ រដ្ឋបាលស្រុកបានសុំឯកសារពីភាគីទាំងសងខាងនិងកំពុងពិនិត្យដោះស្រាយ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ដោយសារតែកំពុងតាមទាមទារឯកសារពីភាគីទាំងសងខាងដើម្បីយកមកសិក្សា អ៊ីចឹងយើងមិនទាន់ហ៊ានថាភាគីណាខុសឬត្រូវនៅឡើយទេ»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការបញ្ជាក់ពីតំណាងក្រុមហ៊ុន ហាក់ ប៊ុនថា ដែលរងការចោទប្រកាន់ពីពលរដ្ឋនោះបាននៅឡើយទេ។
ប៉ុន្តែលោក សែ លីណា ដែលអ្នកភូមិអះអាងថាជាមេការរបស់ក្រុមហ៊ុន ហាក់ ប៊ុនថា ធ្លាប់ប្រាប់ វីអូឌី ថារូបគាត់ជាមេការមើលការខុសត្រូវលើការឈូសឆាយដីធ្លីនៅតំបន់នោះពិតមែន ប៉ុន្តែលោកមិនប្រាប់ឈ្មោះក្រុមហ៊ុនដែលលោកធ្វើការងារឱ្យនោះទេ។
យ៉ាងណា លោកថា ការឈូសឆាយរបស់ក្រុមហ៊ុននេះក៏មិនបានប៉ះពាល់ដីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនោះដែរ។
បើតាមប្រជាពលរដ្ឋ ដីស្រែចម្ការវិលជុំនិងដីព្រៃតំបន់បុរាណដែលកំពុងមានជម្លោះនោះមានទំហំប្រហែល៦០ហិកតា ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចកួយចំនួន៣៣គ្រួសារ៕