ជនជាតិដើមភាគតិចជាង៥០គ្រួសារ នៅស្រុកសេសាន ខេត្តស្ទឹងត្រែង ស្នើជាថ្មីឱ្យអាជ្ញាធរចុះបញ្ជីដីសមូហភាពជនជាតិដើមភាគតិច និងបញ្ឈប់សកម្មភាពក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយដែលបានបោះបង្គោលរំលោភចូលដីសហគមន៍របស់ពួកគាត់។
អ្នកស្រី ស្រាំង ឡាញ់ ដែលអះអាងថាជាតំណាងជនដើមភាគតិចពូនង ប្រាប់ វីអូឌី នៅថ្ងៃពុធនេះថា ជនជាតិដើមភាគតិចពូនងជាង៥០គ្រួសារ នៅភូមិក្បាលរមាសចាស់ ឃុំក្បាលរមាស បានរស់នៅនិងអាស្រ័យលើដីសមូហភាពទំហំ៧ ៨៣៦ហិកតា ក្នុងនោះដីលិចទឹក៣ ០០០ហិកតា។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ក្នុងដីទំហំជិត៨ ០០០ហិកតានេះ គឺមានប្រភេទដីលំនៅឋាន ដីចម្ការវិលជុំ ដីកប់សព ដីស្រែចម្ការជាក់ស្តែង និងដីអារក្សអ្នកតារបស់អ្នកភូមិ។
តំណាងពលរដ្ឋរូបនេះ ឱ្យដឹងទៀតថា នៅអំឡុងខែមីនា ឆ្នាំ២០២១នេះ ក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយឈ្មោះ ស៊ីវហ្គិច អមដោយកម្លាំងសមត្ថកិច្ចប្រហែល១០០នាក់ប្រដាប់ដោយកាំភ្លើង ដំបងឆក់ និងខ្នោះដៃ បានចុះបោះបង្គោលព្រំដីរបស់ក្រុមហ៊ុន ដោយបានរំលោភចូលដីសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចជិតពាក់កណ្តាល ដោយមិនបានពិភាក្សានិងដោះស្រាយជាមួយប្រជាពលរដ្ឋឡើយ។
អ្នកស្រី ស្រាំង ឡាញ់ បន្តថា កាលពីឆ្នាំ២០០០ អ្នកភូមិបានដាក់សំណើទៅរដ្ឋបាលខេត្តស្ទឹងត្រែង ដើម្បីចុះបញ្ជីដីសមូហភាពជនជាតិដើមភាគតិចដែរ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរខេត្តពុំធ្វើឱ្យនោះទេ ហើយថា នៅឆ្នាំ២០២១នេះ ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវហ្គិច បានមកអះអាងថាជាដីរបស់ខ្លួន និងបោះបង្គោលព្រំចូលក្នុងដីសហគមន៍ទៅវិញ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «រឿងរាវទាំងអស់នេះ គឺរំលោភលើសិទ្ធិរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចយើង ពីព្រោះធ្វើនេះមិនបានពិភាក្សាជាមួយពួកយើងទេ គឺរំលោភទាំងកំរោលដោយបានដើរដាក់បង្គោលចូលដល់កណ្តាលភូមិរបស់ពួកយើង។ ហើយពួកយើងបានទាមទារចុះបញ្ជីដីតាំងពីឆ្នាំ២០០០មកម៉្លេះ ហេតុអីមិនរៀបចំឱ្យពួកយើង? ចុះក្រុមហ៊ុនស្នើសុំវិនិយោគ ហេតុអីបានអនុញ្ញាតឱ្យដីរាប់ពាន់ហិកតាលឿនម៉្លេះ? ចុះហេតុអីពួកយើងដែលរស់នៅលើដីកំណើតប៉ុន្មានសង្គម ប៉ុន្មានកំណើតហើយនោះ ម៉េចមិនចុះបញ្ជីឱ្យផង»។
តំណាងជនដើមភាគតិចពូនងម្នាក់ទៀត លោក គឹម ធឿង និយាយថា អ្នកភូមិក្បាលរមាស បានរងទុក្ខម្តងហើយម្តងទៀត ក្រោមការអភិវឌ្ឍរបស់ក្រុមហ៊ុន ក្រោយទទួលបានដីសម្បទានពីរដ្ឋាភិបាល។ លោកថា អ្នកភូមិជាង៥០គ្រួសារ ឬស្មើជាង២០០នាក់ បានរងគ្រោះដោយគម្រោងទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២ ម្តងហើយ ហើយនៅពេលនេះមានទុក្ខកង្វល់ជាថ្មី ដោយសារតែក្រុមហ៊ុន ស៊ីវហ្គិច រំលោភយកដីធ្លីរបស់ពួកគាត់ថែមទៀត។
លោក គឹម ធឿង បានអំពាវនាវដល់រដ្ឋាភិបាលនិងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ ត្រូវដោះស្រាយផលប៉ះពាល់និងចុះបញ្ជីដីធ្លីជូនពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិច ហើយបញ្ឈប់ការគំរាមកំហែងទៅលើពួកគាត់ទៀត។ លោកបន្តថា ក្រោមគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមហ៊ុននាពេលកន្លងមក បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជនជាតិដើមភាគតិចនៅឃុំក្បាលរមាស ដូចជា ជីវភាពរស់នៅ បាត់បង់អត្តសញ្ញាណប្រពៃណី មុខរបរ ការបាត់បង់ព្រៃឈើបម្រុងទុក និងទីទួលសម្រាប់ឃ្វាលគោក្របីរបស់ពួកគាត់ជាដើម។
លោកបន្ថែមថា៖ «រដ្ឋាភិបាលគាត់គួរពិចារណាឡើងវិញ អំពីការវិនិយោគរបស់ក្រុមហ៊ុនហ្នឹង។ រយៈពេលកន្លងមក ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវហ្គិច មានដីរាប់រយហិកតា ដែលបានឈូសចោល ដោយមិនបានដាំដំណាំអីសោះ កាប់យកតែឈើអស់។ ហើយសូមឱ្យរដ្ឋាភិបាលគិតគូរឡើងវិញផងដែរ អំពីជីវភាពជនជាតិដើមភាគតិច អំពីលក្ខណៈប្រពៃណី អត្តសញ្ញាណរបស់គាត់ និងជួយគាំទ្រពួកគាត់ផង ជាពិសេស ជនជាតិដើមភាគតិចនៅភូមិក្បាលរមាសចាស់»។
អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋបាលខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ម៉ែន គង់ មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរមិនបានព្រងើយកន្ដើយក្នុងការចុះបញ្ជីដីធ្លីជូនពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិចនោះទេ ប៉ុន្តែលោកថា ពលរដ្ឋទាំងនោះបានទាមទារចុះបញ្ជីដីធំពេករហូតជិត៨ ០០០ហិកតា ដែលប៉ះពាល់ទៅដល់ដីក្រុមហ៊ុន។ លោកថា អាជ្ញាធរបានត្រៀមដីប្រហែល៩០០ហិកតា ដើម្បីចុះបញ្ជីជាដីសមូហភាពជូនពួកគេ។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះ អះអាងថា ដីដែលក្រុមហ៊ុនបោះបង្គោលព្រំនោះ គឺស្ថិតក្នុងដីរបស់ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវហ្គិច ដែលទទួលសិទ្ធិវិនិយោគតាមកិច្ចព្រៀមជាមួយរដ្ឋាភិបាល។ ប៉ុន្តែនៅពេលសួរថា តើក្រុមហ៊ុនទទួលដីទំហំប៉ុន្មាននៅតំបន់នោះពីរដ្ឋាភិបាល និងវិនិយោគដាំអ្វីនោះ លោកសុំមិនបញ្ជាក់ប្រាប់នោះទេ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ខេត្តមានជំហរចុះបញ្ជីដីសមូហភាពជូនគាត់ច្បាស់លាស់ណាស់។ កាលពីខែមករា ឯកឧត្តមអភិបាលខេត្ត លោកចុះទៅសម្របសម្រួល តែបងប្អូនគាត់មិនព្រមចុះ។ គាត់ទាមទារយកទាំងផ្ទៃដី ផ្ទៃទឹកសរុបទាំងអស់ជាង ៧ ០០០ហិកតា។ កាលណាយក គាត់យកធំពេកអញ្ចឹង វាប៉ះពាល់ដល់ដីក្រុមហ៊ុនហើយ។ កាលវាប៉ះពាល់អញ្ចឹង យើងមិនចុះបញ្ជីឱ្យពួកគាត់បានទេ»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការអត្ថាធិប្បាយពីតំណាងក្រុមហ៊ុន ស៊ីវហ្គិច បានទេនៅថ្ងៃនេះ។
អនុប្រធានផ្នែកស៊ើបសង្កេតនៃអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ លោក អំ សំអាត ជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរ តំណាងក្រុមហ៊ុន និងពលរដ្ឋចរចាគ្នារកដំណោះស្រាយបន្ថែមទៀត លើបញ្ហាជម្លោះដីធ្លី និងការចុះបញ្ជីដីធ្លីសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនេះ។ លោកបន្តថា ជនជាតិដើមភាគតិចពូនង នៅភូមិក្បាលរមាសនេះ ធ្លាប់រងគ្រោះដោយសារទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២ ម្តងមកហើយ ដែលករណីនេះមិនគួរឱ្យពួកគេរងគ្រោះម្តងទៀតនោះទេ។
លោកបន្ថែមថា៖ «យើងទទួលស្គាល់ថា ការចុះបញ្ជីកម្មសិទ្ធិសមូហភាពជូនជនជាតិដើមភាគតិច វាជារឿងមួយដែលនីតិវិធីមានភាពស្មុគស្មាញ។ តែទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំគិតថា អាជ្ញាធរគួរតែសម្រួលនិងជួយពន្លឿននីតិវិធីនៃការចុះបញ្ជីដីធ្លីហ្នឹងជូនពួកគាត់ឱ្យបានឆាប់ ដើម្បីកុំឱ្យពួកគាត់មានភាពភ័យខ្លាច ហើយមានផលប៉ះពាល់ដល់សហគមន៍របស់ពួកគាត់បន្តទៀត»៕