អ្នកវិភាគបញ្ហាសង្គម លើកឡើងពីក្ដីបារម្ភនៃបំណុលរបស់ពលរដ្ឋទៅលើស្ថិរភាពសង្គម ដោយថាពលរដ្ឋដែលជំពាក់បំណុលមួយគ្រួសារ ជាមធ្យមត្រូវបង់យ៉ាងហោចជាង៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែទៅធនាគារ ខណៈចំណូលពលរដ្ឋម្នាក់មានជាង១ពាន់ដុល្លារប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយឆ្នាំ។
ក្នុងរបាយការណ៍របស់ធនាគារជាតិឆ្នាំ២០១៨ ចេញផ្សាយកាលពីខែមករាកន្លងទៅ ឲ្យដឹងថា ចំនួនអ្នកខ្ចីប្រាក់ពីធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ក្នុងឆ្នាំ២០១៨ មានជិត៤លាននាក់ ដែលមានចំនួនទឹកប្រាក់កម្ចីសរុបប្រមាណ ៣ម៉ឺនលានដុល្លារអាមេរិក។
អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ច លោក យ៉ង ប៉ាក់ បានលើកឡើងថា ទំហំបំណុលរបស់ពលរដ្ឋដែលជំពាក់ធនាគារហាក់កើនឡើងយ៉ាងគំហុកពីឆ្នាំ២០១៥មក ដោយលោកបញ្ហាពីក្ដីបារម្ភថា វានឹងជះឥទ្ធិពលទៅលើជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋដែលធ្វើឲ្យពួកគេចាប់ផ្ដើមលក់ដី ធ្វើចំណាកស្រុក និងបញ្ហាអសន្តិសុខសង្គមក៏កើតមានផងដែរ។
លោកថា៖ «ប៉ុន្តែ មិនមែនគ្រប់អំពើប្លន់ទាំងអស់សុទ្ធតែមកពីបំណុលទេ សុំបញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់ តែ Trend របស់សង្គមជាទូទៅគឺអ៊ីចឹង! ឲ្យតែសម្ពោធនៃហិរញ្ញវត្ថុរុញច្រានកាន់តែខ្លាំង គឺវាធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់គិតចេញរឿងផ្សេងៗ ដើម្បីដោះបំណុលហ្នឹងហើយ។»
ប្រធានក្រុមអ្នកវិភាគវ័យក្មេង កញ្ញា លី ស្រីស្រស់ មានប្រសាសន៍ថា នៅពេលដែលបំណុលកើនឡើង ប្រាកដណាស់អ្នកជំពាក់នឹងរកមធ្យោបាយថ្មីដើម្បីដោះបំណុលទាំងនោះ។
កញ្ញាស្រីស្រស់៖ «ខ្ញុំក៏មើលឃើញថា បញ្ហាចំណាកស្រុកក៏ជាបញ្ហាចម្បងផងដែរ ចំពោះបញ្ហាសន្តិសុខ ដូចជា បញ្ហាប្លន់ ឬក៏លួចអីជាដើម គ្រាន់តែខ្ញុំមិនមានទិន្នន័យបង្ហាញទេអំពីចំនួនទិន្នន័យរវាងកំណើននៃបំណុល ឬក៏អត្រាចំនួនឆក់ប្លន់ហ្នឹងវាឡើងកម្រិតណា ប៉ុន្តែ ខ្ញុំក៏គិតថា អាចនឹងមានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នាផងដែរ។»
ក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់វេទិកាអនាគតចេញកាលពីខែមករា ដើមឆ្នាំនេះ ដែលមានចំណងជើង «អន្ទាក់បំណុល» បានឲ្យដឹងថា បំណុលក៏ជាផ្នែកមួយនៃការការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលរដ្ឋ ខណៈចំណូលពីការធ្វើចំណាកស្រុកមិនអាចធ្វើឲ្យពលរដ្ឋលុបបំណុលរបស់ខ្លួនបាននោះទេ មានតែរុញឲ្យពលរដ្ឋជាប់បំណុលកាន់តែច្រើនទៀតផង។
ក្នុងការស្រាវជ្រាវនោះលើកឡើងថា៖ «ការផ្ញើប្រាក់ពីក្រៅប្រទេសលើកទឹកចិត្តគ្រួសារអន្តោប្រវេសន៍ ខ្ចីលុយកាន់តែច្រើន។ តិចបំផុត៦ភាគរយ នៃលុយដែលបានផ្ញើមក គឺសម្រាប់សងបំណុល។»
ប្រធានក្រុមអ្នកវិភាគវ័យក្មេង កញ្ញា លី ស្រីស្រស់ បង្ហាញក្ដីបារម្ភថា បើសិនជានិន្នាការនេះនៅតែបន្តនោះ វានឹងធ្វើឲ្យពលរដ្ឋមានបញ្ហាបំណុលកាន់តែពិបាកដោះស្រាយផងដែរ។
កញ្ញាថា៖ «ទៅខ្ចីបំណុលដោយពឹងលើកូន នៅពេលដែលកូនមានបញ្ហា អាហ្នឹងហើយដែលធ្វើឲ្យជីវភាពកាន់តែលំបាក។ ចំណុចនេះ គឺជាចំណុចដែលសំខាន់ ដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែពិនិត្យទៅលើគោលនយោបាយដែលទាក់ទងនឹងបំណុលរបស់ធនាគារចំពោះពលរដ្ឋ។»
VOD មិនអាចទាក់ទងមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ណាម្នាក់នៃធនាគារជាតិដើម្បីបកស្រាយបាននោះទេ។
តែក្នុងរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំ២០១៨ របស់ធនាគារជាតិ បានការពារការខ្ចីលុយរបស់ពលរដ្ឋថា វាមិនត្រឹមតែជួយលុបបំបាត់ភាពក្រីក្របាននោះទេ ថែមទាំងបានធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជារីកចម្រើនផងដែរ។
ក្នុងរបាយការណ៍នោះសរសេរថា៖ «ឥណទាន ជាប្រភពទុនយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការគាំទ្រដល់តម្រូវការប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុក សម្រាប់បង្កើត និងពង្រីកអាជីវកម្ម ដែលជាកត្តារួមចំណែកអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា និងកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។»
ទោះជាយ៉ាងណា សម្រាប់លោក យ៉ង់ ប៉ាក់ ជំរុញឲ្យរដ្ឋដោះស្រាយបញ្ហាបំណុលពលរដ្ឋនេះឲ្យបានលឿន ដោយត្រូវធ្វើការត្រួតពិនិត្យឲ្យច្បាស់លាស់ពីបំណុល និងបង្កើនចំណូលពលរដ្ឋក្នុងស្រុកតាមរយៈការជំរុញវិស័យកសិកម្ម ពង្រីកទីផ្សារនាំទំនិញ ពង្រឹងគុណភាពផលិត ជាពិសេសរដ្ឋគួរតែសុខចិត្តចំណាយខាតខ្លះ ដើម្បីចំណេញសេដ្ឋកិច្ចមកវិញ។
លោកថា៖ «ខ្ញុំឧទាហរណ៍ ដូចនៅវៀតណាមដែលគ្រាន់តែថ្មីៗនេះ វៀតណាមទម្លាក់ពន្ធនាំចូលឡានមកសូន្យភាគរយភ្លាម ចំណូលរបស់វៀតណាមឡើង៧០០ភាគរយ អ៊ីចឹង! ដូចគ្នាដែរ ប្រសិនយើងទម្លាក់ថ្លៃភ្លើងឲ្យកាន់តែទាប តែខ្ញុំមិននិយាយទូទៅទេ ខ្ញុំនិយាយតែរោងម៉ាស៊ីន ឬក៏រោងចក្រ ដូចជា រោងម៉ាស៊ីនកិនស្រូវ ឬរោងចក្រកាត់ដេរ ឬអីហ្នឹង រោងចក្រផ្សេងៗ គឺយើងនឹងអាចបង្កើនចរន្តសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងកាន់តែខ្លាំង ដែលនៅពេលនោះហើយសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងនឹងខ្លាំងហើយនៅពេលហ្នឹង៕»